สวัสดีคุณหนูๆทุกคน! วันนี้ รีวิวหนังดีตลอดกาล ขอพาทุกคนมาสนุกสนานกับภาพยนตร์ที่กำลังฮิตอย่างล้นหลามในวงการนักภาพยนตร์ทั่วโลก นั่นก็คือ “1922” ภาพยนตร์ยอดนิยมที่ซับซ้อนและน่าสนใจที่เล่าเรื่องราวในสมัยของความเครียดและความอัปสรรค
“1922” เป็นภาพยนตร์แนวดราม่าสยองขวัญที่เข้าฉายในปี 2017 โดยมีเนื้อเรื่องอิงจากนวนิยายของสตีเฟน คิง และถูกกำกับโดย ซาค์ ซารีเตียน นี่คือคำแนะนำเกี่ยวกับภาพยนตร์ “1922” พบกับเรื่องราวของผู้ชายชื่อ “วิลเลียม” ผู้ที่มีอาชีพเกษียณชาวนา ที่ต้องอยู่ร่วมกันกับอภิปรายที่สืบทอดมาจากวัฒนธรรมหลากหลายที่อยู่ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 ที่ใช้เวลาอยู่บนภูเขาซึ่งเป็นที่อยู่รักของเขาอย่างเดียวในภายหลัง แต่ว่าสิ่งที่เริ่มต้นดีๆ กลับเท้าเข้าสู่เรื่องราวแห่งความอึดอัดอันเลวร้ายเมื่อเหตุการณ์แปรผันเกิดขึ้น ทั้งชีวิตส่วนตัวและทางธุรกิจของวิลเลี่ยมก็จะอยู่ในอันตรายร่างเขาจะต้องพยายามอย่างทุกข์ทรมานที่จะตกลงมาสู่แดนสนิท
วิลฟ์ทำการกระทำชั่วร้ายครั้งแรกเมื่อเขาใช้ความรักครั้งแรกของลูกชายเป็นอาวุธ ฮนรีได้หลงรักกับเพื่อนบ้านชื่อ แชนนัน ค็อตเทอรี่ (เกตลิน แบร์นาร์ด) และการย้ายถิ่นฐานไปที่เมืองจะทำให้ความรักของคู่หนุ่มสาวนี้เจิดจ้าน ด้วยเหตุผลที่ไม่ได้ถูกจับต้องได้อย่างเหมาะสม วิลเฟรดตัดสินใจว่าวิธีเดียวที่จะทำให้ความลำบากนี้หายไปคือให้อาร์เลตต์ตาย และเขาชักชวนลูกชายให้ช่วยเขา “1922” รายงานเรื่องโดยส่วนใหญ่ในรูปแบบแฟลชแบ็ค เมื่อวิลเฟรดที่ทรุดร้อนอย่างชัดเจนเดินเข้าห้องโรงแรมเหมือนตัวละครหลักในเรื่อง The Tell-tale Heart ของ อีดการ์ แอลเลน โป่งนรมิตนวนซึ่งไร้สาระ เพราะความผิดปกติที่เขาเองเป็นสาเหตุ ดังนั้นจึงมีความรู้สึกว่าเราได้รับการเล่าเรื่องจากนักเล่านี่เอง แม้ว่าไม่ได้มีการนำมาใช้ในแง่สะท้อนภาพในมุมมองภาพยนตร์มากนัก ในส่วนมาก “1922” ตามเส้นทางตรงลงมาจากการกระทำที่รุนแรงไปสู่ความบ้าคลั่งแบบเดียว ซึ่งเป็นธรรมชาติที่ไม่พบอยู่ในงานของคิงอย่างไร้ความลงตัว เขาสังคมถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผู้ชายเลือกใช้การฆาตกรรมแทนสติปัญญา
วิลฟ์ทำการกระทำที่น่ารังเกียจครั้งแรกเมื่อเขาทำให้ความรักครั้งแรกของลูกชายกลายเป็นอาวุธ ฮอลล์แรกได้หลงรักกับเพื่อนบ้านชื่อแชนนัน ค็อตเทรี (เกทลิน แบร์นาร์ด) และการย้ายไปอยู่ในเมืองอาจทำให้คู่รักวัยรุ่นเหล่านี้แตกเป็นสองส่วน ด้วยเหตุผลที่ไม่ค่อยถูกจับต้องอย่างน่าเชื่อถือว่า วิลเฟรดตัดสินใจว่าวิธีเดียวที่จะทำให้ปัญหานี้หายไปคือให้อาลเลตต์ตาย และเขาโน้มน้าวลูกชายให้ช่วยเขา “1922” ถูกเล่าในหลังเวลาโดยหลัก วิลเฟรดที่มีปัญหาชัดเจนได้มายังห้องโรงแรมเหมือนนักเล่าเรื่องจาก “The Tell-tale Heart” ของ เอ็ดการ์ แอลเลน โปรดุเซอีสต์ ซึ่งถูกคุกคามโดยผีปีติยินดีที่เขาเองสร้างขึ้น ดังนั้นเรารู้สึกว่าเราได้ยินเรื่องราวจากนักเล่าเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือ แม้ว่าจะไม่มีการนำมาใช้ในแง่ภาพยนตร์มากพอ แต่ทั้งหมดเกี่ยวกับ “1922” คือการเดินเส้นตรงลงมาจากพญานาคอย่างเข้มข้นจนถึงความบ้าคลั่งสมบูรณ์ ซึ่งเป็นหัวข้อที่ไม่ได้ไม่เป็นปกติสำหรับคิง ที่เคยสนใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผู้ชายเลือกการฆ่าคนเหนือจินตนาการ
มีเส้นความแตกต่างบางอย่างระหว่างภาพยนตร์ที่เคลื่อนไหวช้า และภาพยนตร์ที่เลื่อนช้าเกินไป และ “1922” ตกอยู่ในหมวดสุดท้ายบางอย่างมากเกินไป ความจริงคือ การทำภาพยนตร์เกี่ยวกับผู้ชายที่อาจกำลังเสียสติเพราะคุณต้องแสดงให้เห็นทางกายภาพว่าอาจเป็นแค่ภาพลวงตาที่มาจากจิตใจของผู้ชายที่มีความรู้สึกผิดร้าย ให้เกียรติ Thomas Jane ได้ทำงานที่น่าประหลาดใจในการสื่อสารสิ่งที่ต้องการจากวัสดุและผู้กำกับ ในเริ่มแรกเสียงเสียงที่ช้าจนเกินไปอาจดูเหมือนเป็นเรื่องโม้หรือเหิน แต่งานบทบาทของตัวละครที่นี่มีความเข้มแข็ง โดยเฉพาะเมื่อวิลฟ์เข้าสู่สุดของความคลั่งไคล้ ปัญหาคือมีสิ่งน่าสนใจน้อยมากที่นี่นอกเสียงงานของเจน ซึ่งยังคือสัญญาณที่แสดงถึงปัญหาในการนำเอานวิสัยสะอาดสู่รูปแบบภาพยนตร์เต็มเรื่อง ภาพยนตร์ไม่ได้มีความน่าสนใจทางสายตามากพอ บทสนทนาไม่ค่อยจดจำได้ และข้อความของภาพยนตร์เป็นคลาสสิกของความสยดสยอง: อย่าฆ่าคน
บางส่วนของภาพในครึ่งชั่วโมงสุดท้ายของ “1922” เกือบเหมือนทำให้การเดินทางไปถึงจุดนั้นมีค่าไป แต่ฉันไม่สามารถหยุดคิดว่ามีเวอร์ชันของเรื่องราวนี้ที่สั้นและตื่นเต้นมากกว่านี้ ในรูปแบบซีรีส์สยองขวัญที่ยาวไม่เกินหนึ่งชั่วโมง เมื่อถึงที่สุด นี่ก็คือกรณีที่ความรู้สนุกสนานของเรื่องสั้นถูกยืดเยื้องเกินไปในภาพยนตร์เต็มรูปแบบ ผลให้เกิดผลงานที่น่าจำได้น้อยที่สุดในปี 2017: ปีของคิง ถูกเลิกเล่นกันเป็นที่ลืมไป แม้จะยกเว้นเรื่องไร้ความสมเหตุที่เกี่ยวข้องกับ “The Mist”
เมื่อเปิดดู “1922” เราจะได้พบกับภาพยนตร์ที่สวยงามเล่าเรื่องราวของสุคนธานศักดิ์สิทธิเต็มข่าวและแฟนตาซีอย่างลงตัว ความมืดสุดที่คุณรู้สึกจะได้ถูกประทานร่อนแรงผ่านทางรายละเอียดที่พิถีพิถันและท่ามกลางแสงไฟที่สวยงาม นอกจากนี้ยังมีนักแสดงคนใหม่ๆ เช่น โทมแฮนค์สอน คาธีริน และ เอ็ม อาร์ออน ที่พาเราดำเนินเรื่องราวไปสู่ชีวิตความยากลำบากและสร้างความรำคาญอย่างแท้จริงในวิถีทางวิจารณญาณที่น่าสังเกตด้วยเนื้อเรื่องที่สุดยอดและเสน่ห์ที่แท้ทรูตามากเพียงพอ ภาพยนตร์ “1922” จึงถูกยกให้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ไม่ควรพลาดในปี 2017 ไปหาดูกันเถอะ! แล้วคุณจะพบกับราวมันคุ้มค่าที่จะยกระดับประสบการณ์การรับชมหนังของคุณได้อย่างแน่นอน!
ถ้าคุณชื่นชอบความลึกลับและแนวสยองขวัญที่มีบรรยากาศมืดมิด คุณอาจจะสนใจติดตาม “รีวิวหนังดีตลอดกาล” เพื่อดูว่าจะเราจะนำเสนอภาพยนตร์เรื่องใดให้ทุกท่านได้ลุ้นระทึกไปด้วยกัน
